Μυϊκές ανισορροπίες 2

Υπάρχουν δύο αιτίες  για τις μυικές ανισορροπίες. Η πρώτη είναι  βιομηχανικές αιτίες από επαναλαμβανόμενες κινήσεις προς μία κατεύθυνση ή παρατεταμένες στάσεις. Οι μηχανικές αιτίες της μυίκής ανισορροπίας έχουν  από τον Κένταλ και Sahrmann. Η δεύτερη αιτία είναι μια νευρομυϊκή ανισορροπία που οφείλεται στη προδιάθεση ορισμένων μυικών ομάδων που είναι είτε βραχοιμένοι ή αδύναμοι. Η νευρομυϊκή προσέγγιση αναφέρθηκε από τον Janda, και βασίζεται σε πρότυπα κινήσεων που εξελίσσονται από τη γέννησή μας. Ο Δρ Janda παρατήρησε ότι οι μυικές ομάδες των «τονικών» μυών είναι επιρρεπείς σε σφίξιμο και βράχοινση και η μυικές ομάδες των «φασικών «μυών  είναι επιρρεπής σε αδυναμία.

Τονικοί μύες (Βραχοιμένοι )	Φασικοί μύες ( Αδύναμοι)
Γαστροκνήμιος	Περονιαίος
Πρωσαγωγοί	Πρόσθιος κνημιαίος
Οπίσθιοι μηριαίοι	Έσω πλατύς, Έξω πλατύς
Ορθός μηριαίος	Μεγάλος κ μέσος γλουτιαίος
Λαγονωψωίτης	Εγκάρσιος κοιλιακός
Τείνων την πλατεία περιτονία	Πολυσχιδής
Απιοειδής	Πλάγιοι κοιλιακοί
Ιερωνωτιαίοι	Ορθός κοιλιακός
Υπνιακοί	Πρόσθιος οδοντωτός
Τετράγωνος οσφυικός	Ρομβοειδής
Μείζων και ελλάσων θωρακικός	Κάτω και μέσος τραπεζοειδής
Πλατύς ραχιαίος	Βαθεί καμπτήρες του αυχένα
Άνω τραπεζοειδής
Στερνοκλειδομαστοειδής/Σκαληνοί
Ανελτήρας της ωμοπλάτης

Όταν υπάρχει μυική ανισορροπία αυτό μπορεί να είναι μια σοβαρή αιτία του πόνου στις αρθρώσεις. Ο Δρ. Janda εντόπισε τρία συγκεκριμένα σύνδρομα μυικής ανισορροπίας που σχετίζονται με χρόνιο μυοσκελετικό πόνο. Αυτά είναι το

1.Upper Crossed Syndrome

2.Lower Crossed Syndrome

3.Layer Syndrome

Μυϊκές ανισορροπίες

ή ποσο σημαντική είναι η μυική ισορροπία

Η Ανθρώπινη κίνηση, ο τρόπος που περπατάμε, που στεκόμαστε όρθιοι και γενικά  οι εκτέλεση των δραστηριοτήτων μας  απαιτεί μια μυική ισορροπία ως προς το μήκος και τη δύναμη μεταξύ  των ( αντίθετων) μυικών ομάδων  που περιβάλλουν μια άρθρωση. Η Φυσιολογικές ποσότητες δύναμης μεταξύ των αντίθετων  μυικών ομάδων, δηλαδή η φυσιολογική δύναμη μεταξύ ανταγωνιστή και πρωταγωνιστή ΄μυ είναι απαραίτητες για να διατηρήσουν τα οστά τοποθετημένα στο κέντρο της άρθρωσης γύρω από ένα φυσιολογικό άξονα κίνησης κατά την διάρκεια της κίνηση. Αυτό θα μπορούσε να θεωρηθεί ως « μυική ισορροπία ». Από την άλλη πλευρά, « μυική ανισορροπία », εμφανίζεται όταν οι μυικές ομάδες ( αντίθετες, πρωταγωνιστές – ανταγωνιστές ) κινούν την άρθρωση  σε διαφορετικές κατευθύνσεις γύρω από ένα μη φυσιολογικό άξονα της κίνησης λόγω της διαφοράς της δύναμης που έχουν ( ο ένας δυνατός ο άλλος αδύναμος ) ή του μήκους και της έντασης λόγω σφιξίματος ( Όταν ένας μυς είναι πολύ σφιχτός, η άρθρωση έχει την τάση να κινηθεί προς αυτή την κατεύθυνση και περιορίζεται προς την αντίθετη κατεύθυνση καθώς αυτή είναι συνήθως «η πορεία με την μικρότερη αντίσταση». Για παράδειγμα στην άρθρωση στο γόνατο, ο τετρακέφαλος και οι οπίσθιοι μηριαίοι  εκτελούν αντίθετες κινήσεις. Μια ανισορροπία μεταξύ των δύο θα μπορούσε να θέσει υπερβολική πίεση στην άρθρωση. Οι σφιχτοί οπίσθιοι μηριαίοι  δεν θα επέτρεπαν την πλήρη έκταση στο γόνατο, το οποίο με την σειρά του θα μπορούσε να θέσει επιπλέον πίεση στον τετρακέφαλο μυ ( αδύναμο τετρακέφαλο αφού δεν θα εργάζεται σε όλο το εύρος της κίνησης του την έκταση δηλ. ) και την επιγονατίδα όπου τελικά θα έχουμε επιπλέον τριβές της επιγονατίδας πάνω στην άρθρωση, με αποτέλεσμα τον πόνο στο γόνατο και την πρώιμη φθορά στο γόνατο.

    Οι μυικές ανισορροπίες μπορεί να χαρακτηριστούν από πλευρά σε πλευρά (δεξιά, αριστερά) ή από εμπρός προς τα πίσω (αγωνιστή, ανταγωνιστή) με διαφορές στο μήκος των μυών ή την δύναμη. Τα περισσότερα μυοσκελετικά σύνδρομα πόνου προκαλούνται από διαφορές ή μυικές ανισορροπίες, στους μυς που περιβάλλουν την άρθρωση εμπρός πίσω, και όχι από διαφορές από πλευρά σε πλευρά. 


...συνεχίζεται

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΗ ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ ΚΑΙ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΜΥΟΣΚΕΛΕΤΙΚΩΝ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΩΝ

ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ:  ΑΞΙΟΛΟΓHΣΗ – ΔΙΟΡΘΩΣΗ – ΕΠΑΝΕΚΤΙΜΗΣΗ

Η λειτουργική προπόνηση έχει τις ρίζες της στην αποκατάσταση των τραυματισμών του μυοσκελετικού συστήματος.  Η λειτουργική προπόνηση αποσκοπεί στην διόρθωση και τη βελτίωση των λανθασμένων σχεδίων κίνησης. Αυτά τα λανθασμένα σχέδια κίνησης όταν υπάρχουν για μεγάλο χρονικό διάστημα οδηγούν σε τραυματισμούς και μυικές ανισορροπίες στο μυοσκελετικό σύστημα.  Ένα μέρος της  λειτουργικής προπόνησης είναι η αξιολόγηση της ποιότητας και των χαρακτηριστικών της κίνησης, με συγκεκριμένα ενεργητικά τεστ από τον ασθενή βρίσκοντας  τα δυσλειτουργικά ή επώδυνα σχέδια κίνησης. Η μείωση των επώδυνων κινήσεων αποτελεί τον πρώτο στόχο της θεραπείας. Συχνά, η πιο αποτελεσματική θεραπεία είναι εκείνη η οποία θεραπεύει την επώδυνη κίνηση ή  δυσλειτουργία.

Κλινική αξιολόγηση και διόρθωση των λανθασμένων σχεδίων κίνησης (Α.Δ.)

   Οποιαδήποτε διόρθωση της δυσλειτουργίας που βρίσκουμε στην επαν -  αξιολόγηση μειώνει την μηχανική ευαισθησία του ασθενούς στον πόνο. Φυσικά, είναι καλύτερο εάν η διόρθωση είναι με ασκήσεις, έτσι ώστε ο ασθενής να μπορεί να τις εκτελέσει και μόνος του. Η (Α.Δ) είναι σημαντική για τη συμπεριφορά και την  μείωση του πόνου σε ασθενείς που πάσχουν από επίμονο πόνο. Ο ασθενής είναι συνήθως φοβισμένος και αποφεύγει την κίνηση. Είναι μονίμως σε εγρήγορση σχετικά με τον πόνο του και νιώθει να απειλείτε από πολλές δραστηριότητες. Για να μειωθεί ο "φόβος της απειλής» από τον πόνο, ο ασθενής πρέπει να έχει μια "προοδευτική προσαρμογή» σε φόβους και ερεθίσματα σύμφωνα με τις οδηγίες του ιατρού ή θεραπευτή του. Όταν η δυσλειτουργία διορθώνεται με την εκπαίδευση - προπόνηση η λειτουργία βελτιώνεται και στις περισσότερες περιπτώσεις ο ασθενής θα βιώσει πραγματικά την μείωση από τις μηχανικές ευαισθησίες.

    Με την ακολουθία της λειτουργικής προπόνησης ο ασθενής είναι ικανός να μειώσει τους φόβους, πεποιθήσεις και τα πιστεύω του και αυτή η αλλαγή  μειώνει το επίπεδο του πόνου του. Καθώς η αντοχή του βελτιώνεται στις δραστηριότητες του, το επίπεδο του πόνου του μειώνεται και το σφίξιμο από τον χρόνιο πόνο αρχίζει να χαλαρώνει.


Λειτουργική προπόνηση

    Ακολουθώντας την λειτουργική αξιολόγηση, επιλέγουμε συγκεκριμένο ασκησιολόγιο το οποίο είναι ασφαλές για τον ασθενή αλλά επίσης αλλάζει την λειτουργικότητα (προς το φυσιολογικό ) του ασθενή. Στόχος μας είναι να αναπτύξουμε νέα μοντέλα κίνησης (μέσω του νευρικού συστήματος) που θα ενισχύσουν όχι μόνο την εμπιστοσύνη του  ασθενεί (αυτό-αποτελεσματικότητα), αλλά και την ικανότητα του για καλύτερο κινητικό έλεγχο. Για να επιτευχθεί αυτό πρέπει να εργαστούμε στο <<όριο των δυνατοτήτων των ασθενών μας».

Οι ασκήσεις μπορεί να αρχίσουν από το έδαφος , όπως η σανίδα. Στη συνέχεια θα εξελιχθούν σε  πιο λειτουργικές κινήσεις.

Εσείς τι κάνετε για την οσφυαλγία σας ; 2

Από τι θα αποτελείτε η θεραπεία ;

Ορθοπεδικό μασάζ.

Το Ορθοπεδικό μασάζ είναι ένα ολοκληρωμένο σύστημα, το οποίο περιλαμβάνει τη θεραπευτική αξιολόγηση, τους χειρισμούς και την κίνηση των μαλακών μορίων για τη μείωση ή την εξάλειψη του πόνου και της δυσλειτουργίας.

Spine Work

Η σπονδυλοθεραπεία είναι μια εναλλακτική μέθοδος θεραπείας για τις παθήσεις της σπονδυλικής στήλης και του μυοσκελετικού συστήματος. Στη σπονδυλοθεραπεία χρησιμοποιούνται ήπιοι χειρισμοί και τεχνικές για την απελευθέρωση της μυϊκής έντασης και του συνδετικού ιστού επιτυγχάνοντας στη συνέχεια την αποσυμπίεση και την ευθυγράμμιση των σπονδύλων.

Νευρομυϊκές  τεχνικές

Myofascial & Trigger point  therapy

Muscle Energy  Techniques.

Θεραπευτική άσκηση

Η σταθεροποίηση  και οι  αισθητικό - κινητικές ασκήσεις έχουν ως σκοπό να εκπαιδεύσουν το κεντρικό νευρικό σύστημά σας και  να βελτιώσουν τη σταθερότητα της σπονδυλικής στήλης, έτσι η  σπονδυλική  σας στήλη προστατεύεται μέγιστα κατά τη διάρκεια των καθημερινών σας  δραστηριοτήτων.

Εργονομία

Ο εργασιακός χώρος και οι συμβουλές τρόπου ζωής σχεδιάζονται για να εξετάσουν τους παράγοντες στη διατροφή και την εργασία σας, το σπίτι ή τις ψυχαγωγικές δραστηριότητες που διαιωνίζουν τις δυσλειτουργίες  της σπονδυλικής στήλης και που οδηγούν στον τραυματισμό και πόνο στην μέση. 

Το σχέδιο θεραπείας που αναπτύσσεται για το συγκεκριμένο πρόβλημά σας μπορεί να περιλάβει μια ή περισσότερες από αυτές τις προσεγγίσεις, και μπορεί να περιλάβει και άλλες επίσης. 

Εσείς τι κάνετε για την οσφυαλγία σας ; 1

Ο πόνος στην μέση είναι μια κοινή ασθένεια που έχει επιπτώσεις στο  80 - 85% των ανθρώπων για κάποιο διάστημα στη ζωή τους. Η σοβαρότητα μπορεί να κυμανθεί από την απλή ενόχληση ως την σημαντική ανικανότητα. Υπάρχουν διάφορες πιθανές αιτίες του πόνου στην μέση συμπεριλαμβανομένης της κακής τεχνικής, της υπέρχρησης, λανθασμένα πρότυπα κίνησης και στάσης και του τραυματισμού από την ανύψωση ενός αντικειμένου.

Στις περισσότερες περιπτώσεις, ο πόνος στην μέση μπορεί να θεραπευτή αποτελεσματικά, εάν η σωστή μέθοδος υιοθετείται. Εντούτοις, υπάρχει μια ευρεία ποικιλία παραγόντων που μπορεί να συμβάλει στον πόνο στην μέση. Για να θεραπευτεί επιτυχώς ο πόνος στην μέση, αυτοί οι παράγοντες πρέπει να προσδιοριστούν και να θεραπευτούν δεδομένου ότι έχουν επιπτώσεις σε κάθε άτομο.

Πως μπορούμε να σας βοηθήσουμε ;

Στο  κέντρο μας καθιερώνουμε  ένα σχέδιο θεραπείας που είναι εξατομικευμένο σε κάθε ασθενή. Θεραπεύουμε όλους τους ασθενείς ως άτομα με τις συγκεκριμένες ανάγκες και στόχους θεραπείας για τον κάθε ένα. Παρέχουμε   υψηλή παροχή ποιοτικής μη-χειρουργικής  θεραπείας για τον πόνο στην μέση.

Ποιοι είναι οι παράγοντες που συμβάλλουν περισσότερο στον πόνο στην μέση;

Πιστεύουμε ότι οι περιπτώσεις του πόνου στην μέση μπορούν να αποδοθούν σε αυτό που καλείται δυσλειτουργία. Αυτό απλά σημαίνει ότι οι αρθρώσεις, οι μύες, και το νευρικό σύστημα δεν εκτελούν την δουλειά τους σωστά και αποδοτικά.

Αρθρική δυσλειτουργία

Φυσιολογικό

Η αρθρική δυσλειτουργία εμφανίζεται όταν χάνει μια από τις αρθρώσεις στη σπονδυλική στήλη ή τα άκρα την φυσιολογική ικανότητα απορρόφησης των διαφόρων φορτίων. Όταν μια άρθρωση αναπτύσσει την αρθρική δυσλειτουργία, το φυσιολογικό εύρος κίνησής της επηρεάζεται (συνήθως μειώνεται) και η άρθρωση μπορεί να γίνει επίπονη. Επιπλέον, επειδή η άρθρωση περιέχει δέκτες (νευρικούς υποδοχείς ), η δυσλειτουργία μπορεί να αναγκάσει ανώμαλα σήματα να σταλθούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα που μπορεί να προκαλέσει τους σχετικούς μυς για εκείνη την άρθρωση είτε  να γίνουν τεντωμένοι είτε, αντιθέτως, να γίνουν άτονοι ή αδύναμοι.

Αρθρίτιδα 

Μυϊκή δυσλειτουργία

Μερικοί μύες αποκρίνονται στην αρθρική δυσλειτουργία με  τέντωμα και υπερδραστηριότητα, ενώ άλλοι αποκρίνονται με το να γίνουν αδύναμοι και υπολειτουργούν.  Σε καθεμία περίπτωση, ένα πράγμα που μπορεί να συμβεί σε αυτούς τους μυς είναι η ανάπτυξη των trigger point, τομείς συμφόρησης μέσα στο μυ όπου οι τοξίνες συσσωρεύονται. Αυτές οι τοξίνες μπορούν να ερεθίσουν τις καταλήξεις νεύρων μέσα στο μυ και να παραγάγουν τον πόνο.

Αστάθεια

Η αστάθεια εμφανίζεται όταν οι μύες των οποίων η λειτουργία  είναι να στηρίζουν τη σπονδυλική στήλη και να προστατεύουν τους δίσκους και τις αρθρώσεις αποτυγχάνουν να λειτουργούν κατάλληλα.  Αυτοί οι μύες πρέπει να λειτουργήσουν συνεταιριστικά και αρμονικά για να προστατέψουν  την πλάτη απέναντι στην πίεση. Αλλά ο τραυματισμός αχρηστία ή η δυσλειτουργία της άρθρωσης και μυών μπορούν να αναγκάσουν αυτούς τους μυς να σταματήσουν να δραστηριοποιούνται κατάλληλα, καθιστώντας τη σπονδυλική στήλη ευαίσθητη στον τραυματισμό.

Τραυματισμός του Δίσκου

Εκφύλιση δίσκου

Μερικές φορές αυτές οι δυσλειτουργίες αρθρώσεων και μυών και τα λανθασμένα σχέδια κίνησης βάζουν την πίεση στους δίσκους που τοποθετούνται μεταξύ των σπονδύλων και μικρά σχισίματα στο δίσκο μπορούν να αναπτυχθούν. Αυτά τα μικρά σχισίματα μπορούν να επιτρέψουν στο πυρήνα που κρατιέται στη μέση του δίσκου να διαρρεύσει προς τα έξω από αυτά τα σχισίματα και να ερεθίσει τις καταλήξεις των νεύρων στο εξωτερικό τμήμα του δίσκου. Αυτό είναι γνωστό ως εκφύλιση δίσκου. Περιστασιακά, αλλά ασυνήθιστα,  ο πυρήνας μπορεί να διαρρεύσει όλος και η έξοδος να πιέσει  μια από τις ρίζες των νεύρων που βγαίνουν από το σπονδυλικό μυελό μπροστά από το δίσκο. Αυτό είναι η κήλη του μεσοσπονδύλιου δίσκου. Όταν αυτό συμβαίνει, ο πόνος στην μέση καθώς επίσης και στο πόδι μπορεί να αναπτυχθεί, μαζί με τα νευρολογικά συμπτώματα όπως το μούδιασμα, τσούξιμο και  αδυναμία των ανάλογων μυών.

Επειδή οι αρθρώσεις και οι μύες περιέχουν έναν μεγάλο αριθμό δεκτών νεύρων, η δυσλειτουργία αρθρώσεων και μυών μπορεί να αναγκάσει τα ανώμαλα νευρολογικά σήματα να σταλούν στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Αυτό μπορεί έπειτα να αναγκάσει τη διάσπαση της δυνατότητας του νευρικού συστήματος να ρυθμίσει κατάλληλα τους μυς σε άλλα μέρη του σώματος, οδηγώντας στην ανάπτυξη της αστάθειας.

Impigement Syndrome ( Σύνδρομο πρόσκρουσης )

Το σύνδρομο πρόσκρουσης του ώμου περιλαμβάνει τη συμπίεση πολλών και διαφορετικών μαλακών δομών (μύες, τένοντες, θύλακες), κάτω από το κορακοακρωμιακό τόξο. Οι επηρεασμένοι ιστοί από τη συμπίεση κάτω από το κορακοακρωμιακό τόξο περιλαμβάνουν τον υπερακάνθιο μύ, ή τένοντα, υπακρωμιακό θύλακα, άνω περιοχή του αρθρικού θύλακα, κορακοβραχιόνιο σύνδεσμο, και το τένοντα της μακράς κεφαλής του δικέφαλου βραχιόνιου. Υπάρχουν δύο τύποι συνδρόμου πρόσκρουσης το Πρωτεύων σύνδρομο (οφείλεται σε ανατομική παραλλαγή του ακρωμίου) και το δευτερεύων σύνδρομο (αποτέλεσμα πολλών παραγόντων). Η κεφαλή του βραχιονίου συνήθως είναι σε λάθος θέση προς τα πάνω και πρόσθια.

Αιτίες του συνδρόμου πρόσκρουσης

Οι επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω απο το κεφάλι μπορεί να μετατοπίσουν την κεφαλή του βραχιονίου περισσότερο προς τα πάνω και πρόσθια απο το κανονικό και να οδηγήσουν σε σύνδρομο πρόσκρουσης. Αστάθεια και υπερκινητικότητα της άρθρωσης του ώμου, κούραση και υπέρχρηση των μυών του ώμου (πέταλο των στροφέων), μικροτραυματισμοί, ρίξεις των μυών του ώμου (πέταλο των στροφέων) μπορεί να προκαλέσουν λάθος κεντράρισμα της κεφαλής του βραχιονίου στην ωμογλήνη και να οδηγήσουν σε σύνδρομο πρόσκρουσης,αστάθεια ωμοπλάτης, μυϊκές ανισορροπίες στην άρθρωση του ώμου προκαλούν κίνηση σε λανθασμένο άξονα κίνησης και οδηγούν σε σύνδρομο πρόσκρουσης, αυξημένη κύφωση, μορφολογία ακρωμίου.

Θεραπεία - Αντιμετώπιση του συνδρόμου πρόσκρουσης.

 

Η αντιμετώπιση και η θεραπεία εξαρτάται από την αιτία που προκαλεί την πρόσκρουση δηλαδή αν υπάρχει αστάθεια στην άρθρωση του ώμου, θα εκπαιδεύσουμε – προπονήσουμε τους σταθεροποιητές  μυς  του ώμου. Αν η πρόσκρουση προκαλείτε από μικροτραυματισμούς και ρίξεις των μυών του ώμου, θα κάνουμε θεραπεία μαλακών ιστών με ειδικές τεχνικές (ορθοπεδικό μασάζ, εγκάρσια μάλαξη )για ανακούφιση του πόνου, στη συνέχεια θα δώσουμε ασκήσεις για αύξηση της αντοχής των μυών που έχουν τον τραυματισμό. Αν υπάρχει μυική ανισορροπία πρέπει να απελευθερωθούν οι σφιχτοί μυς και στη συνέχεια να ενδυναμώσουν οι αδύναμοι μυς ώστε να επιτύχουμε συντονισμό αντοχή και δύναμη των μυών του ώμου.  Συντονισμός – αντοχή – δύναμη.   

ΔΙΑΣΤΑΣΗ – ΣΧΙΣΙΜΟ ΤΩΝ ΚΟΙΛΙΑΚΩΝ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

Τι είναι  ?

Ο αποχωρισμός - σκίσιμο των κοιλιακών μυών και συγκεκριμένα του ορθού κοιλιακού είναι μια συνηθισμένη κατάσταση μετά από μια εγκυμοσύνη, ή λόγω της μακροχρόνιας κοιλιακής φόρτισης λόγω  μυικής αδυναμίας, κακής εργονομίας κ.α. αυτό ονομάζεται  Διάσταση του Ορθού κοιλιακού. Σε ορισμένες γυναίκες, μπορεί να εμποδίσει την κακή λειτουργία των μυών του κορμού.

                            

Οποιασδήποτε διαχωρισμός μεγαλύτερος από 2 cm θεωρείτε σημαντικός. Η διάσταση του ορθού κοιλιακού συμβαίνει στην εγκυμοσύνη ως αποτέλεσμα ορμονικών επιδράσεων στον συνδετικό ιστό αλλά και από τις βιομηχανικές αλλαγές που πραγματοποιούνται στο σώμα της γυναίκας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης. Η διάσταση συμβαίνει συνήθως στο τρίτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης, μετά την γέννηση υποχωρεί αλλά υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που δεν υποχωρεί. Μπορεί να εμφανιστεί πάνω κάτω ή στο επίπεδο του ομφαλού. Φαίνεται να είναι λιγότερο συνήθης σε γυναίκες με καλό τόνο στους κοιλιακούς πριν από την εγκυμοσύνη.

    Η κατάσταση της διάστασης των κοιλιακών μπορεί να οδηγήσει σε λανθασμένα πρότυπα κίνησης της οσφυο – πυελικής περιοχής και της σπονδυλικής στήλης προκαλώντας  πόνο στην μέση και την περιοχή της λεκάνης, ως αποτέλεσμα της μειωμένης ικανότητας των κοιλιακών μυών για έλεγχο της λεκάνης και της οσφυϊκής μοίρας της σπονδυλικής στήλης.

Παρατηρήστε στην παραπάνω εικόνα την υπερδιάταση και χαλάρωση των κοιλιακών μυών, μετά απο την εγκυμοσύνη. Υπάρχει αυξημένη λόρδωση στην οσφυική μοίρα της σπονδυλικής στήλης, και μια πρόσθια κλίση της λεκάνης λόγω της αδυναμίας των κοιλιακών μυών. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα λανθασμένα πρότυπα κίνησης της οσφυο – πυελικής περιοχής της σπονδυλικής στήλης και την πρόκληση πόνου στην περιοχή της μέσης και της λεκάνης. 

Ο ρόλος του μέσου γλουτιαίου

Μην τον αγνοήσετε...

Συχνά, κάνουμε προπόνηση επικεντρωνόμαστε στους μυς που  μας τραβάνε περισσότερο την προσοχή. Ο καθένας μας θέλει να έχει γραμωμένους κοιλιακούς, τονισμένα πόδια και φουσκωμένους  δικέφαλους. Ωστόσο, η προπόνηση με αυτόν τον τρόπο μας κάνει να παραμελήσουμε  μερικούς από τους πιο σημαντικούς μυς. Μύες που το σώμα μας χρησιμοποιεί για  σταθεροποίηση και την πρόληψη των τραυματισμών. 

     Ένας από αυτούς τους μύς είναι ο μέσος γλουτιαίος είναι ένας μικρός μυς που βρίσκεται κατά μήκος εξωτερικά και στο μέσο της άρθρωσης του ισχίου. Παρά το μέγεθός του, ο μέσος γλουτιαίος διαδραματίζει σημαντικό ρόλο στην άσκηση και την πρόληψη των τραυματισμών. Ο συγκεκριμένος μυς παίζει σημαντικό ρόλο στην σταθεροποίηση της άρθρωση του ισχίου. Για να δείτε αν ο μέσος γλουτιαίος σας είναι αδύναμος κάντε το ακόλουθο τεστ.

Στηθείτε στο ένα πόδι όρθιος και λυγίστε λίγο το γόνατο προς τα κάτω. Αν το ισχίο σας μετατοπίζεται προς τα έξω, και το γόνατο του ποδιού που έχετε το βάρος σας κλείνει προς τα μέσα τότε ο μέσος γλουτιαίος σας είναι αδύναμος.

       Αυτό που είναι σημαντικό και πρέπει να καταλάβουμε είναι ότι έχοντας ένα αδύναμο μέσο γλουτιαίο είμαστε επιρρεπής  σε τραυματισμούς του ισχίου, γονάτου και ακόμη και της μέσης μας. Μερικοί από τους κορυφαίους αθλητές τραυματίζονται, εξαιτίας αυτού του λόγου. Προπονήσεις όπως το τρέξιμο η ποδηλασία αφορούν ως επί το πλείστον  τους πρόσθιους και οπίσθιους μύες και μπορεί η προπόνηση του μέσου γλουτιαίου να παραμεληθεί.

Ασκήσεις για τον μέσο γλουτιαίο

Ξαπλώστε στο πάτωμα, τοποθετήστε έναν ελαστικό ιμάντα ( Theraband ), λίγο ποιο πάνω απο τα γόνατα και πιέζεται τα γόνατα σας προς τα έξω, πατήστε και πιέζεται προς τα κάτω με της φτέρνες σας  σηκώστε αργά και σταθερά την λεκάνη σας απο το έδαφος ενώ διατηρείτε σε ευθεία την σπονδυλική σας στήλη. Μπορείτε να κάνετε την άσκηση με κίνηση ή μένοντας για 5" επάνω.

         


Όπως την παραπάνω άσκηση αλλά στο ένα πόδι, το άλλο πόδι παραμένει τεντωμένο.