Υπάρχουν διαφορετικοί τρόποι, ή στρατηγικές, για να δημιουργήσετε τη σταθεροποίηση. Ο τρόπος που θα χρησιμοποιήσετε ή χρησιμοποιείτε έχει επιπτώσεις στο πόσο εύκολο και πόσο καλή είναι η απόδοσή σας για να κάνετε τα πράγματα και τις δραστηριότητες που θέλετε. Ο ποιο συνηθισμένος και λανθασμένος τρόπος σταθεροποίησης για αυτούς που έχουν πρόβλημα στην μέση είναι να χρησιμοποιηθούν - προπονηθούν οι μεγάλοι, επιφανειακοί μύες στον κορμό σας αυτοί που συνδέουν το θώρακα με τη λεκάνη. Αυτοί οι μεγάλοι και μακρύ μύες μπορούν να παράγουν μια μεγάλη ποσότητα δύναμης και να δημιουργήσουν την συμπίεση μεταξύ των σπονδύλων που διασχίζουν. Αυτοί οι μύες είναι ο μακρύς ραχιαίος ή ορθοτήρες του κορμού, οι επιφανειακοί κοιλιακοί που είναι ο ορθός κοιλιακός ( ο μύες με τα έξη τμήματα που όλοι θέλουν να έχουν),οι έσω και έξω πλάγιοι κοιλιακοί που στρίβουν τον κορμό σας. Αυτοί οι μύες είναι πολύ καλή στο να συμπιέζουν την σπονδυλική στήλη, έτσι αν τους υπέρ – προπονήσετε ( ένα λάθος που κάνουν όλοι γιατί θέλουν να έχουν γραμωμένους κοιλιακούς ), για να επιτύχετε την σταθερότητα το αποτέλεσμα μπορεί να είναι :
Α. Μειωμένη κινητικότητα και δυσκαμψία
Β. Μυική ανισορροπία ανάμεσα στις μυικές ομάδες
Γ. Υπερβολική συμπίεση των οστών και των σπονδύλων.
Δ. Αυξημένη ενδοκοιλιακή πίεση.
Η χρησιμοποίηση μόνο των μεγάλων επιφανειακών μυών για να δημιουργηθεί η σταθερότητα μπορεί να δημιουργήσει βλάβη και δυσλειτουργία στις αρθρώσεις και των σπονδύλων της μέσης και της λεκάνης σας .
Ποιος είναι ο καλύτερος τρόπος σταθεροποίησης ?
Εκτός από τους μεγάλους – επιφανειακούς μύες υπάρχουν και άλλοι άλλοι μύες στο σώμα σας που βρίσκονται κάτω από τους μακρούς - επιφανειακούς μύες. Αυτοί οι μύες είναι οι εν το βάθη μύες και διασχίζουν λιγότερες αρθρώσεις - σπονδύλους από τους μεγάλους μακριούς μυς. Αυτοί οι βαθιοί μύες ελέγχουν συντονίζουν και τελειοποιούν τη κίνηση μεταξύ των σπονδύλων σας και των οστών της λεκάνης σας (οι ιερολαγόνιες αρθρώσεις και η ηβική σύμφυση) αυτοί είναι «τμηματικοί» και συνδέουν τον ένα σπόνδυλο με τον άλλο επίσης διασταυρώνονται και ενώνουν τη σπονδυλική στήλη με την λεκάνη και είναι αρμόδιοι για τη δημιουργία της σταθερότητας στο βαθύ επίπεδο. Ο εγκέφαλός σας ελέγχει αυτούς τους βαθύς μύες διαφορετικά από τους επιφανειακούς μύες, κατά την διάρκεια των δραστηριοτήτων σας έτσι ώστε να δημιουργούν τη βαθιά σταθερότητα.Το σύστημα ελέγχου ρυθμίζει και συντονίζει έτσι ώστε να λειτουργούν κατάλληλα οι βαθιοί και επιφανειακοί μύες έτσι ώστε να μην περιορίζεστε στη χρησιμοποίηση των επιφανειακών μυών μόνο για τη σταθεροποίηση. Δηλαδή όταν το βαθύ σύστημα σας λειτουργεί κατάλληλα και συντονίζεται με το επιφανειακό σύστημα μυών θα έχει τη σταθερότητα στη μέση και τη λεκάνη σας χωρίς να έχετε μειωμένη κινητικότητα και δυσκαμψία. Στις καταστάσεις με υψηλότερα φορτία μπορείτε να αλλάξατε με περισσότερη συμμετοχή από τους μεγάλους μυς όταν τους χρειάζεστε και να τους χρησιμοποιείται λιγότερο σε καταστάσεις χαμηλών φορτίων. Αυτό είναι μια πολύ καλύτερη στρατηγική για τη σταθεροποίηση και δεν δημιουργεί την δυσκαμψία ή την υπερβολική συμπίεση και τη βλάβη στις αρθρώσεις σας.
Ένα ισορροπημένο βαθύ και επιφανειακό σύστημα μυών παρέχει τη κατάλληλη σταθερότητα και το σωστό ποσό συμπίεσης - ούτε πάρα πολύ, ούτε πάρα πολύ λίγο.Το σωστό ποσό συμπίεσης που απαιτείται θα ποικίλει σύμφωνα με τους διαφορετικούς στόχους και δραστηριότητες που εκτελείτε και θα κρατήσει τις αρθρώσεις σας στην σωστή τους θέση για να μεταφέρεται αποτελεσματικά τα φορτία, αλλά παράλληλα θα έχουν το σωστό βαθμό χαλαρότητας έτσι ώστε να μπορείτε να κινηθείτε ελεύθερα και εύκολα. Αυτή είναι η φυσιολογική λειτουργία της σπονδυλικής στήλης και όχι μόνο «σταθερότητα με κινητικότητα μαζί ».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου