Θεραπευτική αντιμετώπιση της άρθρωσης του ώμου

Η ωμική ζώνη αποτελείται από τέσσερις αρθρώσεις την ακρομιοκλειδική (AC), στερνοκλειδική (SC), γληνοβραχιόνια (GH) και ωμοπλατιαία άρθρωση, αυτές οι αρθρώσεις απαιτούν συντονισμένες κινήσεις  προκειμένου να λειτουργήσουν σωστά. Η γληνοβραχιόνια άρθρωση επιτρέπει υψηλούς βαθμούς κινητικότητας αυτό απαιτεί δυναμική σταθεροποίηση του μυϊκού συστήματος. Το μυϊκό σύστημα χρησιμοποιεί «ζευγάρια δυνάμεων" για τον έλεγχο της θέσης της βραχιόνιας κεφαλής μέσα στην ωμογλήνη και την ωμοπλάτη σε όλες τις φάσεις και τις θέσης του βραχίονα. Αυτός ο συνδυασμός τον δυνάμεων ή η συντονισμένη σύσπαση - ενεργοποίηση των κατάλληλων μυών κινούν συστηματικά την ωμοπλάτη στην σωστή σχέση με το βραχιόνιο επιτρέποντας την φυσιολογική κίνηση. Οποιεσδήποτε παθολογικές αλλαγές στις αρθρώσεις, τον γύρο μαλακών ιστών (επιχείλιο χόνδρο, τένοντες, θύλακα) ή δυσλειτουργίες κίνησης του μυϊκού συστήματος θα έχει ως αποτέλεσμα σύνδρομα πόνου.

Γιατί συμβαίνουν αυτές οι δυσλειτουργίες κίνησης;

• Προσαρμογές της στάσης του σώματος στην βαρύτητα με βραχύνσεις του μαλακού ιστού από την μακροχρόνια κακή στάση. 

• Επηρεάζονται τα φυσιολογικά αρθρικά αντανακλαστικά (neuroreflexive) λόγω τμηματικού περιορισμού (Wyke). 

• Μείωση της αμοιβαίας αλληλεπίδρασης μεταξύ αγωνιστών και ανταγωνιστών μυών. 

• Απάντηση με επώδυνα ερέθισμα προκαλώντας μια αλλαγή στην ακολουθία του κινητικού μυικού συγχρονισμού (Wyke). 

• Απάντηση με μυική κούραση και αναστολή λόγω της υπερφόρτωσης

Θεραπευτικές Αρχές για δυσλειτουργίες στο   μυοσκελετικό   σύστημα

Επανεκπαίδευση των σχεδίων κίνησης εμποδίζοντας τα επαναλαμβανόμενα αντισταθμιστικά σχέδια κίνησης. Διάταση των βραχυμένων δομών πριν από την ενδυνάμωση των αδύναμων μυών.(Janda). 

Ενδυνάμωση των ανταγωνιστών που είναι πάρα πολύ μακρύς σε μια κατάλληλη θέση  και συχνά δεν χρειάζεται να διατείνουμε τις βραχυμένες δομές. Έμφαση στην ποιότητα της κίνησης κατά τη διάρκεια λειτουργικών δραστηριοτήτων (Sahrmann).

Η αποκατάσταση θεωρείτε πως  ενσωματώνει της αρχές της δομής έναντι της λειτουργίας .Ο Στόχος και η εξέλιξη της αποκατάστασης θα πρέπει να προσαρμοστεί για το άτομο με βάση αυτή την αρχή. Ο αθλητής απαιτεί διαφορετικές παραμέτρους για να επιστρέψει να παίξει σε σχέση με τα άτομα που δεν απαιτούν φορτίσεις γενικά στην ωμική ζώνη.

Το κλειδί για την ανάκαμψη είναι η κίνηση. Ο πρωταρχικός λόγος για την απώλεια της κίνησης είναι ο πόνος που θα αναστήλη τους μυς. Μετά την μείωση του πόνου, η ανώδυνη κίνηση μπορεί να εισαχθεί. Μόλις η κίνηση αποκατασταθεί, δίνουμε έμφαση στην ενδυνάμωση των μυών και την επανεκπαίδευση. Αυτή  η μυική επανεκπεύδευση απαιτεί συγκεκριμένη προπόνηση για να επαναφέρετε τα σωστά πρότυπα κίνησης ανάμεσα στις μυθικές ομάδες που εργάζονται στην ωμική ζώνη.

Η  ποιότητα της κίνησης κατά τη διάρκεια της ενδυνάμωσης. Η αποκατάσταση των λανθασμένων σχεδίων κίνησης  και η  αλληλουχία των μυικών συσπάσεων είναι το κλειδί για την αποκατάσταση για σωστά πρότυπα κίνησης

Είναι συχνά απαραίτητο να αποκατασταθεί η σωστή βιομηχανική της ωμικής ζώνης (αρθροκινηματική) πριν από την ενδυνάμωση. Αυτό συχνά παραβλέπεται στην αποκατάσταση του ώμου. Η παραδοσιακή φυσικοθεραπεία δεν ασχολείται με αυτές τις επικουρικές βοηθητικές κινήσεις ή τα ανασταλτικά μοτίβα κίνησης που θα περιορίσουν ή θα εμποδίσουν την αποκατάσταση των κινητικών μοντέλων που απαιτούνται για να λειτουργήσει φυσιολογικά η ωμική ζώνη.

Η ακρωμιοκλειδική άρθρωση, ο περιορισμός της κίνησης του  πρώτου και δεύτερου πλευρού συνήθως αγνοείτε όπου πηγάζει απο προβλήματα του άνω άκρου, συγκεκριμένα τενοντίτιδα του πετάλου των στροφέων και σύνδρομα πρόσκρουσης (Greenman). Το πρώτο και η δεύτερο πλευρό θα επηρεάσει την κίνηση της στερνοκλειδικής άρθρωσης. SC.

Κοινοί  μηχανικοί περιορισμοί που επηρεάζουν την ωμική ζώνη:

Μια ανύψωση του  πρώτου πλευρού μπορεί να οδηγήσει σε συμπίεση των αυχενικών νεύρων ανάμεσα στην κλείδα και το πρώτο πλευρό. Οξεία ανύψωση της πρώτης πλευράς και περιορισμός της εισπνοής θα οδηγήσει σε σχίσιμο του στροφικού πετάλου ο ασθενής  είναι ανίκανος να ανυψώσει το χέρι, λόγω του πόνου, και  όχι της αδυναμίας όπως είναι στην παθολογία του πετάλου των στροφέων.

.

Κοινά ανασταλτικά πρότυπα που επηρεάζουν την ωμική ζώνη:

Σφιχτός οπίσθιος θύλακας (ο ώμος προς τα εμπρός περισσότερο από τον άλλο) θα οδηγήσει σε αδύναμους έξω στροφείς

Περιορισμένη κίνηση στον θώρακα κυρίως στην έκταση θα εμποδίζουν την σωστή λειτουργία του κάτω τραπεζοειδή (Bookout).